نشنو از نی، نی حصیری بی نواست
بشنو از دل، دل حریم کبریاست
نی چو سوزد خـاک و خـاکستر شود
دل چـو سوزد، محـرم دلـبر شود

در پهنه دشت رهنوردی پیداست
وندر پی آن قافله، گردی پیداست
فریاد زدم « دوباره دیداری هست؟»
در چشم ستاره قطره اشکی پیداست

گفتم تو شيرين منی، گفتی تو فرهادی مگر؟
گفتم خرابت می شوم، گفتی تو آبادی مگر؟
گفتم ندادی دل به من، گفتی تو جان دادی مگر؟
گفتم ز کويت می روم، گفتی تو آزادی مگر؟
گفتم فراموشم مکن، گفتی که در يادی مگر؟
گفتم که خاموشم مکن، گفتی که فريادی مگر...؟

دوست داشتن را فهميدم،اما با تو بودن را نه
بي تو بودن را فهميدم،اما با تو بودن را نه
چه كسي بود كه با عشق،در ان نيمه خالي
مي گفت:جست و جو كن عشق را جست و جو كن
شايد اين نيمه خالي پر از دانايي است
اخرش همه چيز را فهميدم
اما با تو بودن را نه..........